Muziek is voor Simon Stelling een taal waarmee hij mensen kan ontroeren of blij kan stemmen. De Alphense stadsorganist kreeg de hoogst mogelijke onderscheiding voor zijn werk, maar piekert er niet over om dan nu maar een stapje terug te doen.
Deze zomer kreeg Stelling, sinds 2013 stadsorganist van Alphen, een gouden medaille van de Franse Société Académique Arts-Sciences-Lettres. Stelling kreeg de onderscheiding omdat hij zich al veertig jaar inzet voor orgelmuziek uit Frankrijk. Afgelopen week kreeg hij van de gemeente Alphen een erepenning.
Was de gemeente daarmee niet rijkelijk laat?
,,Ik vond het heel ontroerend om de erepenning te mogen ontvangen. De muziek die ik maak, is niet populair. Je moet ook een beetje muzikaal gevormd en opgevoed zijn om dat te waarderen. Ik had natuurlijk een makkelijker weg in kunnen slaan, maar dan had ik de Franse medaille nooit gekregen. En ach, cultuur en Alphen is niet echt een vanzelfsprekend huwelijk. Toch heb ik altijd geprobeerd hier de zaak van de grond te trekken en te houden. Met wisselend succes overigens.”
Alphen heeft u nog nodig?
Ik wil altijd weer nieuwe dingen doen, dat kan niet alleen maar Bach en Händel zijn. Het orgel heeft in Nederland een slecht imago. De kerkelijkheid neemt af en als je op tv een orgel hoort, is dat ook altijd in een kerk. De ontkerkelijking is slecht voor de orgels. Als de huidige trend zich doorzet, dan is er voor veel orgels geen toekomst. Maar ik ben niet pessimistisch. Als ik er niet in zou geloven, zou ik terstond stoppen.”
Hoe belangrijk is het Steinmeyerorgel dan voor Alphen?
,,Het orgel is onvervangbaar cultureel erfgoed. Stel dat het verwoest raakt bij een brand, dan krijg je zoiets nooit meer terug. Dat zou een culturele ramp zijn. Sinds 1920 is dit orgel niet van zijn plaats geweest. Het orgel is daarmee uniek in Nederland.We hebben nu een adviseur aangetrokken die ons helpt bij de restauratie.”
Wat moet er dan precies gebeuren?
,,Er zitten 2.300 pijpen in het orgel, die moeten allemaal schoongemaakt worden. Daarvoor moet het orgel uit elkaar. Waarschijnlijk gaat dat begin 2019 gebeuren. Het orgel is dan een aantal maanden buiten bedrijf.”
Wat moet u dan met uw tijd doen?
,,Haha, dan ga ik pianospelen. Die restauratie is wel spannend, maar dat is goed, een beetje reuring om je heen. Als je nooit iets opwindends meemaakt, gaat je leven als een grijze tijd voorbij. Ik ben ook dirigent bij verschillende koren. Waar ik ook trots op ben: op 4 mei brengen wij met Kamerkoor Cantabile het Requiem van Kim Arnesen. Een toonaangevende hedendaagse componist. Dit zal de Nederlandse première zijn.”
Een repetitie voor de uitvoering van de Matthäus Passion, een van de grote projecten waarbij Simon Stelling betrokken was. © Martin Sharrott Fotografie
Wat betekent muziek voor u?
,,Het is voor mij een taal. Ik kan er mensen mee ontroeren, of juist blij maken. Bij rouw kan mooie muziek troost bieden. Dat is heel fijn. Ik vond orgelmuziek in mijn studietijd aan het conservatorium al heel mooi. Ik herinner me dat ik vroeger op zondag naar de kerk moest en dan ging ik naar boven om bij het orgel te kijken. Mijn nichten waren ook muzikaal, één van hen heeft nog gespeeld op het huwelijk van Beatrix en Claus.”
En die onderscheidingen, wat betekenen die?
,,Een stuk erkenning. Ik ben wel trots op die onderscheiding, het is echt uitzonderlijk dat je direct een gouden medaille krijgt. Ik was ook echt verbouwereerd en kon het niet geloven. Ik heb zelfs via Google Translate gezocht op de betekenis van d’or. Terwijl ik echt wel wist dat het goud betekende. Als ik zilver had gekregen, was ik al heel blij geweest. Als muzikant of kunstenaar zit je altijd in een spagaat tussen wat het publiek wil horen en wat je zelf vindt dat je moet spelen. Nu heeft het orgel een kerkelijk imago, maar er is een enorme drempel om een kerk binnen te stappen. In Alphen is de Adventskerk gelukkig niet leeg op zondagmorgen.”
Wat zou u nog graag eens willen doen?
,,Als basis is het belangrijk dat je gelukkig bent. De extra’s daarbuiten zijn meegenomen. Ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken, dat is niet voor iedereen weggelegd. En verder, ja ik ben nooit zo streberig geweest. Ik heb zoveel mensen ongelukkig zien worden in het artiestenvak.”
Maar u heeft toch vast nog wel dromen of wensen?
,,Ik hoop nog eens een concert te geven in een kerk in Frankrijk. Natuurlijk heb ik dat al weleens gedaan, maar ik zou dat wel uit willen breiden. Het zou heel leuk zijn, ik zie het wel.”
Kunt u na al die medailles en publicaties nog rustig over straat in Alphen?
,,Nou, als ik wel eens uitga, doe ik dat liever in een andere stad. Dan ben ik een beetje in de anonimiteit. Ik vind het trouwens niet erg als ik herkend word, dat heb ikzelf uitgelokt. Ik ga er dan ook niet onder gebukt hoor. Als je artiest bent, kun je niet zonder publiek. “
Bron: www.ad.nl